Aslında son yazımı 10 Mayısda yazdığımı görünce dumur oldum. O kadar olmuşmu buraya bişeyler yazmayalı, yazamayalı! Ne zor geldi tekrar yazmak anlatamam. Lakin bu kadar süredir bişey yazmadığım için de kendimi suçlu gibi hissediyordum. Neyse biyerlerden başlamak lazım! Bu süre zarfında oğluş da büyüdü tabi yaşına girdi, yürümeye başladı, daha bi yaramazlaştı, kabına sığmaz oldu artık benim yaramaz bücürüm :)) Bırakın beni ben kendim yürürüm de, koşarım da, coşarım da, yemek de yemiycem modunda. Uyku problemimiz zaten hep vardı....tam Efe olduk yani. yakın plan resimlerini ilerleyen günlerde koyacağım tabi ki. Şimdiden söyleyeyim eski tombişliğimiz kalmadı zaten yemek yediremediğime kendi doktorumuz dahil kimse inanmıyordu kalan kredilerini de kullandı efe oğlan ve şimdi artık zayıf bi oğlan. Napalım sağlık olsun yeterki hasta olunmasın.Gelelim yokluğumun nedenlerine klasik oğluşdan hiçbirşeye fırsat olmuyor. Lap top görünce otomatik man o da bişeyler yazmak istiyor ve bu istek genellikle koparılan laptop tuşlarıyla neticeleniyor. O uyuduğu zamanlarda ise temizlik, yemek ya da telefon görüşmeleriyle geçtiği için yine birşeyler yazmaya fırsat kalmadan efe oğlan gayet enerjik bi şekilde tekrar uyanıyor. Bunların haricinde bu sene Efe oğlanla beraber gezebildiğimizce gezmeye çalıştık. 3 hafta Mersin, 1 hafta Erdek, 1 hafta Marmaris, 5 gün kadar da Belek yaptık. Genel itibariyle tatilimiz iyi geçti tabi oğluşun yemek yememesi başlıca problemimizdi. Marmarisde de baya bi hastalandı ateş, boğaz enfeksiyonu... Antibiyotikler ve yapılan iğnelerden sonra toparlandık çok şükür. Şimdilerde ise bütün enerjimi enjektörle boşaltmışlar gibi hissediyorum genel olarak böyleyim bu aralar. Yapılacak çok şey var ama bi yerden başlayamıyorum 24 saat yetmiyor mu sanki! Ev hanımı olmak, çocuk bakmak dünyanın en zor işiymiş meğer! Bu aralar ise kafamda yeniden işe başlayınca neler olacak sorusu! Az kaldı çok az...
3 yorum:
canım benim tesadüf gördüm...çok ara verdin canım ya özlettin yazılarınla da...çok özledim sizi ben...en azından tatille değişiklik olmuştur canım ya...ama ayşenazdan biliorum ki tatil de cok zor..en azından hava değişimi...zormuş be gökcüm hamişken anlamamışız kolay görünmüş annelik ama zormuş...her anı zor...şu an işteyim biraz önce annem aradı ayşenin huysuz olduğunu durduramadığını söyledi gitsem gidemiorum kalsam kalamıyorum...neden huysuz diye ayşemimi düşünsem yorgun kalan annemi mi düşünsem bilemedim...çok zor...hele ki çalışan anne olmak daha zor...işyerinde iş yapmak cok kolay geliyor burası dinlenme yeri gibi gelior iş cok olsada...ama akşam ve haftasonları yetmior...24 değil 40 saat olsa yetmez biz annelere....napalım sağlık olsun Şükürler olsun...
sabırsızlıkla bekliorum iş yerinde seni...kocaman öpüorum büyümüş tatlı oğluş sevgiler canım benim...
evett gokcunum nerelerdesin sen bakim:((özledim sizi..minik EFE yi de çook özledim walla.kız büyümüş bu resimde..tabi çok oldu görüşemeyeli..seni buraya beklioruz artık dediğin gibi çok az kaldı..sabırsızlıkla bekliyoruz:) efe diş çıkarmadan mı yemiyor aciba hiç bişiy.amann neden yemiyo bu zuzular yaw:((sizi çook öpüyorummmmmmm muck:)))
hülyam izde çok özledik ama kısmet olmadı bi ayarlayamadık yuh bize diyorum. evet tatil bi hava değişimi oldu diyebiliriz bi de hastalıklar olmasa daha da iyi olacaktı ama neyse allah beterinden saklasın bebişlerimizi.annelik dünyanın en zor mesleğiymiş gerçekten ama Allah bi güç bi sabır da veriyor galiba bazen kendimeo kadar şaşıyorum ki! neys bu konuları bol bol konuşacağız tabi ki hele bi işe başlıyim ben baya bi kafanı ütülerim artık :))) öpüyorum kocaman
çıdıkam; burdayım geldim yakında yanınızda da olacağım tilki misali nereye gidebilirim ki zaten! ben de çok özledim walla... Evet çıdıkam doğru bildin Efe geçenlerde sağ alt azı dişini patlattı dişlerin de etkisi var sanırım bundan sonra iştahı açılır umarım, çok öpüyorum ben de bekleyin beni anacım... ;))
Yorum Gönder