Bugün cuma. Aslında bütün bir hafta ne çabuk geçiyor da şu cuma günleri ne kadar uzun sürüyor. Hava yağışlı sevmiyorum ben bu havaları ne yapayım, hayaller kuruyorum; bu sefer çok erken başladım farkındayım ama yaz gelse, heryer yemyeşil olsa çiçekler açsa dışarı çıktığımda yüzüme havanın sıcacıklığı vursa....Yorgunum, hem de çok, halim yok, gücüm yok hiçbirşeye... Uyuşturulmuş gibiyim. Neyse geçecek...
Tam bir şeye sevinirken, daha coşkusunu hissetmeye yeni başlamışken, tam içten bir kahkaha atarken, bir haber duyuyor insan içini acıtan.
Hayat nanik yapıyor.
Dalga geçiyor.
Gülüyor.
Hain...
Hayat topllayarak da olsa devam ediyor, ve ben bu yazıdan da anladığım kadarıyla mutlu olmayı seçtiğim anlarda bile bir burukluk yaşıyorum, eğlenceli bir yazı yazamadım, üzgünüm.
2 yorum:
Gökcüm...sanırım içini karartanlardan biri de benim...çokça konuşuyor sıkıntılarımla seni boğuyorum bazı bazı...napim ya çenem düşük...biraz daha dikkatli olacağım inan bana....napalım hayat bu...yeter ki sağlık olsun da gerisi de hayırlısı olsun...eee herkes mutlu olsun...ne bilim işte öyle bişiyler...kafam karışık bu ara...belki seni dinleyemediğim yada sana faydalı olamadığım zamanlardayız...bil ki ben seni çok seviom...hehhehee :)))
Yok kız ne demek lafı olmaz bazen oluyorum ben böyle sebepli sebepsiz değişik ruh halleri yaşıyorum nedense! Keşke seni dinlemekten daha fazlasını yapabilsem canım benim herşeyin hayırlısı için dua edelim hepimiz için. Ben de seni çok seviyorum iyi ki warsın.... :D
Yorum Gönder