Bilerek mi yanına almadın giderken
başının yastıkta bıraktığı çukuru
Güveniyordum oysa ben sevgimize
vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar
Beni senin gibi bir de annem terketmişti ki göbeğimde durur
onun yokluğundan bana kalan çukur
Sunay AKIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder